در آن زمان که برش فلزات به صورت جدی شروع شد، همه چیز به دستگاههای تراش دستی و تکنیسینهای با تجربهای که سالها وقت گذاشته بودند تا مهارت خود را به دست آورند، بستگی داشت. کل فرآیند کار بسیار دستی بود و درست مثل اینکه بگوییم بسیار پرخطر، چون همه چیز به مهارت انسانی وابسته بود. در دهه 1940 با ظهور فناوری کنترل عددی (Numerical Control)، تغییراتی بزرگ رخ داد؛ این فناوری اولین اشکال اتوماسیونی بود که دنیا تا آن زمان دیده بود و از کارتهای سوراخدار برای برنامهریزی ماشینها استفاده میکرد. به سالهای 1970 برسیم، میکروپروسسورها امکانپذیریهای فراوانی را دگرگون کردند. ناگهان شاهد ظهور سیستمهای کنترل عددی کامپیوتری (CNC) بودیم که امروزه به طور رایج با نام CNC شناخته میشوند. این سیستمهای جدید میتوانستند شکلها و برشهای بسیار پیچیده را با دقتی شگفتانگیز انجام دهند که قبلاً غیرممکن به نظر میرسید. تولیدکنندگان بهبودهای چشمگیری را تقریباً بلافاصله متوجه شدند، برخی از کارخانهها گزارش دادند که زمان تولید به میزان دو سوم نسبت به روشهای قدیمی کاهش یافته و همچنین سازگاری بسیار بهتری بین تولیدات دستههای مختلف حاصل شده است.
برخی از دستاوردهای برجستهای که باید به آنها اشاره کرد عبارتند از دستگاه Whirlwind که در سال 1952 در دانشگاه MIT طراحی شد و اولین سیستم واقعی NC محسوب میشد، و سپس گام بزرگ بعدی در سال 1976 با ظهور نرمافزارهای CAD/CAM اتفاق افتاد که فرآیند طراحی تا تولید واقعی را بسیار سادهتر کرد. با پیشرونده به دهه 90، دستگاههای CNC چند محوره وارد صحنه شدند. این دستگاهها قادر بودند قطعات بسیار پیچیده مورد استفاده در صنایع هوافضا را در یک مرحله کامل کنند که این امر زمان را صرفهجویی کرده و خطاهای احتمالی را کاهش داد. امروزه، سیستمهای CNC پنجمحوره مدرن قادر به دستیابی به تحملهایی در حد مثبت یا منفی 0.001 میلیمتر هستند. این مقدار تقریباً پانزده برابر بهتر از دقت دهه 80 است و فرآیندهای تولید را در بسیاری از صنایع بسیار دقیقتر و کارآمدتر کرده است.
فناوری کنترل عددی کامپیوتری (CNC) در واقع جایگزین تنظیمات دستی قدیمی مسیر ابزار شده و دقت الگوریتمی را به کار گرفته است. این امر به کارخانهها این امکان را داده تا بدون وقفه کار کنند و قطعات بسیار دقیقی مانند پرههای توربین برای موتورهای جتی و ایمپلنتهای پزشکی پیچیده که باید به خوبی در بدن انسان جا بگیرند، تولید کنند. شرکتهای خودرویی گزارش دادهاند که امروزه با استفاده از ماشینهای فرز CNC، میتوانند بلوک موتور را در حدود نصف زمان قبل تولید کنند، در حالی که قبلاً از ماشینهای قدیمی استفاده میکردند. با این حال، تغییر حقیقی در بازی از ویژگیهایی مانند تعویضکنندههای خودکار ابزار و سیستمهای خنککننده داخلی در بیشتر ماشینهای مدرن نشأت گرفته است. این بهبودها به این معنا هستند که اشتباهات در فرآیندهای ماشینکاری به طور قابل توجهی کاهش یافته است، تا حدود 90 درصد در بخشهایی که اندازهگیری دقیق اهمیت زیادی دارد، به ویژه در تولیدات هوافضا و ساخت پروتزهای دندانی.
امروزه سیستمهای CNC چند محوره میتوانند دقتی در حدود 0.005 میلیمتر را تضمین کنند که این امر امکان تولید اشکال پیچیدهای را فراهم میکند که قبلاً نیازمند استفاده از تکنیکهای چاپ سهبعدی بودند. تفاوت بین ماشینهای استاندارد سهمحوره و این سیستمهای پیشرفته پنجمحوره بسیار قابلتوجه است. با کارکرد همزمان پنج محور (X، Y، Z بهعلاوه چرخش روی A و B)، دیگر نیازی نیست که ماشین را متوقف کرده و قطعات را بهصورت دستی تنظیم کنید. زمان راهاندازی نیز بهطور قابلتوجهی کاهش مییابد و بسیاری از کارگاهها گزارش کردهاند که زمان آمادهسازی خود را تقریباً به میزان دو سوم کاهش دادهاند؛ این موضوع در تولید اقلامی مانند پرههای توربین برای موتورهای هواپیما یا ایمپلنتهای سفارشی برای کاربردهای جراحی ارتوپدی بسیار موثر است.
بر اساس تحقیقی که در نشریه Nature در سال گذشته منتشر شد، دستگاههای CNC پنجمحوره میتوانند زمان تولید را در هنگام کار با قطعات تیتانیومی سختکار که در ساخت هواپیماها استفاده میشوند، نسبت به سیستمهای سهمحوره سنتی تقریباً چهل درصد کاهش دهند. چیز واقعاً قابل توجه این است که چگونه این دستگاهها در عملیات با سرعت بالا نیز عملکرد دارند. برخی مدلها ابزار برش خود را تا پنجاه هزار دور در دقیقه میچرخانند و با این وجود هنوز هم موفق میشوند دقت ابعادی را در حد پنج میکرون یا کمتر حفظ کنند، حتی در هنگام حرکت در فولادهای سختشده با سرعت باورنکردنی هزار و پانصد متر در دقیقه. این سطح از عملکرد تفاوت بزرگی در تولید پوستههای موتور خودروهای برقی ایجاد میکند، به خصوص از آنجا که تولیدکنندگان باید با دیوارههای نازک آلومینیومی کار کنند که به سادگی نمیتوانند هرگونه ارتعاشی را در فرآیند ماشینکاری تحمل کنند.
سه نوآوری در حال پیشبرد ابزارآلات CNC هستند:
هنگامی که این ابزارها با سیستمهای کنترل ادابتیو ترکیب شوند، میتوانند در تولید بیوقفه ۷۲ ساعته در ساخت قالب و ماتریس، ضمن حفظ دقت ±۰٫۰۰۲۵ میلیمتر، پشتیبانی کنند.
سیستمهای CNC مدرن اصول صنعت ۴.۰ را با ادغام قابلیت اتصال اینترنت اشیا و تصمیمگیری مبتنی بر هوش مصنوعی یکپارچه میکنند. یک پلتفرم پیشرفته شده با هوش مصنوعی از یک تامینکننده برتر اتوماسیون، ادغام بیدرز رباتیک را از طریق پردازش دادههای زنده امکانپذیر میکند؛ این امر مداخله دستی را ۶۰٪ کاهش داده و یکنواختی را در عملیات برش فلزات بهبود میبخشد.
حسگرهای اینترنت اشیا (IoT) که در ماشینهای CNC تعبیه شدهاند، ارتعاش، دما و سایش ابزار را نظارت کرده و دادهها را به پنلهای کنترل مرکزی ارسال میکنند. این سیستمها با ارسال هشدارهای پیشبینانه، زمان توقف غیربرنامهریزیشده را تا ۳۰٪ کاهش میدهند. به عنوان مثال، در حین ماشینکاری تیتانیوم، نوسانات دما در عرض ۰/۵ ثانیه باعث تنظیمات خودکار سیستم خنککننده میشود و ثبات ابعادی قطعه کار را حفظ میکند.
پلتفرمهای پیشرفته تحلیل داده، مجموعههای بزرگی از اطلاعات عملیاتی را پردازش کرده و نیازهای نگهداری را پیشبینی میکنند. الگوریتمهای پیشبینانه، زمان توقف ماشین را نسبت به سرویسدهیهای برنامهریزیشده سنتی تا ۴۵٪ کاهش داده و عمر ابزار را در محیطهای تولید با حجم بالا از طریق چرخههای بهینه تعویض، ۲۲٪ افزایش میدهند.
مدلهای یادگیری عمیق دادههای تاریخی ماشینکاری را تحلیل میکنند تا مسیرهای ابزار کارآمدی تولید کنند که هدررفت مواد را به حداقل برسانند. یک تولیدکننده خودرو پس از اجرای راهکارهای مسیریابی تطبیقی، زمان چرخه را 18% کاهش داد.
سیستمهای دید کامپیوتری مبتنی بر شبکههای عصبی قطعات ماشینکاری شده را با دقت میکرونی بررسی میکنند. بر اساس گزارش форум جهانی اقتصاد، سیستمهای کنترل کیفیت مبتنی بر هوش مصنوعی 98٪ از ناهنجاریهای سطحی در قطعات هوانوردی را تشخیص میدهند و میزان کار مجدد پس از پردازش را 75٪ کاهش میدهند.
سیستمهای CNC خودبهینهکننده پارامترهای برش را در حین عملیات بر اساس بازخورد سنسورها تنظیم میکنند. در ساخت قطعات از فولاد ضدزنگ، کنترلهای حلقهبسته تلورانسهای ±0.001 اینچی را حتی با تغییرات سختی ماده حفظ میکنند و به نرخ تولید اولیه 99.8٪ دست مییابند.
در دنیای تولیدات هوانوردی، فناوری CNC نقشی حیاتی ایفا میکند، خصوصاً در ساخت قطعات پیچیدهای که در موتورهای جت و توربینها دیده میشوند و نیازمند اندازهگیریهایی در سطح میکرون هستند. امروزه بیشتر کارگاههای این بخش به شدت به ماشینهای CNC 5 محوره برای ساخت قطعات حیاتی پروازی که باید از معاینات FAA عبور کنند و الزامات کیفی AS9100 را برآورده سازند، متکی هستند. حدود سه چهارم شرکتهای هوانوردی به این سیستمهای پیشرفته منتقل شدهاند. چه چیزی باعث اهمیت این موضوع میشود؟ طراحیهای مدرن هواپیماها نیازمند کار با مواد سختکار مثل تیتانیوم و اینکونل هستند که میتوانند با دقت بسیار بالایی در حد مثبت یا منفی 0.0001 اینچ ماشینکاری شوند. این سطح از دقت فقط به معنای رعایت مشخصات نیست، بلکه در واقع به کاهش مصرف سوخت هواپیما کمک میکند، که این امر بهمرورهای افزایش هزینهها و نگرانیهای زیستمحیطی اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
تولیدکنندگان خودرو از سیستمهای CNC با سرعت بالا برای تولید انبوه بلوکهای موتور، محفظههای گیربکس و قطعات باتری خودروهای برقی (EV) با نرخی بیش از 500 قطعه در ساعت استفاده میکنند و همچنان سازگاری ابعادی 99.98% را حفظ میکنند. این قابلیت گسترش، هزینههای ساخت نمونه اولیه را تا 40% کاهش میدهد و همچنین به درخواستهای تخصیصی منطقهای پاسخ میدهد.
دستگاههای کنترل عددی کامپیوتری (CNC) قادر به تولید ابزارهای جراحی و قطعات ایمپلنت با جزئیاتی به اندازه 0.002 اینچ هستند که در واقع کمتر از ضخامت معمول رشتههای موی انسان است. این دستگاههای تراش سوئیسی به طور گستردهای به استاندارد تجهیزات در این بخش صنعتی چهارصد و پنجاه و شش میلیارد دلاری دستگاههای پزشکی تبدیل شدهاند. آنها به خوبی مواد زیستسازگار مانند آلیاژهای کبالت کروم و پلیمرهای PEEK را به چیزهایی مانند استنتهای قلبی برای عروق خونی و مفاصل مصنوعی برای لگن و زانو تبدیل میکنند. نکته دیگر این است که امروزه تولیدکنندگان از روشهای نهایی کردن نانویی استفاده میکنند که به طور اساسی این نقصهای بسیار کوچک سطحی را در سطح میکروسکوپی از بین میبرند. چرا این موضوع اهمیت دارد؟ زیرا حتی کوچکترین ناهمواریها ممکن است پس از جراحی و قرار دادن اجسام خارجی در بدن فرد مشکلاتی ایجاد کنند.
یک تأمینکننده برتر هوانوردی، زمان ماشینکاری دیسکهای توربین تیتانیومی را با استفاده از ماشینهای مرکزی 9 محوره CNC همراه با الگوریتمهای مسیر ابزار هوشمند 62% کاهش داد. با ادغام سیستمهای رباتیک برای دستکاری قطعه کار و اسکن لیزری در حین فرآیند، سیستم به دستاوردهای زیر دست یافت:
METRIC | بهبود |
---|---|
زباله های مواد | 34% کاهش |
یکنواختی در پایان سطح | Ra 0.2 میکرومتر |
زمان تحویل تولید | 19 روز 7 روز |
این مطالعه موردی نشان میدهد که چگونه سیستمهای CNC چندمحوره با چالشهای ناشی از مواد خاص غلبه میکنند و در عین حال نیازهای بدون عیب صنعت هوانوردی را برآورده میسازند.
آینده CNC در ادغام با رباتها نهفته است، سیستمهای تعویضگر هوشمند پالت امکان 95% عملیات بدون حضور انسان را فراهم میکنند. تولیدکنندگان برتر، افزایش 40% در ظرفیت تولید پرههای توربین را با خوشههای رباتیک CNC گزارش کردهاند که مسیر ابزار را بهصورت خودکار و در زمان واقعی بهینه میکنند.
صنعت با استفاده از موتورهای اسپیندل کارآمد از نظر مصرف انرژی که 30٪ انرژی کمتری نسبت به مدلهای متداول مصرف میکنند، در حال پیشرفت در زمینه پایداری است. سیستمهای پیشرفته بازیابی براده 98٪ از ضایعات فلزی را بازیابی میکنند، در حالی که روانکاری با کمترین مقدار مصرف، استفاده از سیال خنککننده را تا 75٪ کاهش میدهد—که بهویژه در تولید دقیق محصولات پزشکی مفید است.
تقاضا برای ماشینکاری CNC تا سال 2030 با نرخ رشد سالانه مرکب 5٪ رشد خواهد کرد که توسط بخشهای هوافضا و خودروهای برقی که به قطعات پیچیده و سبک نیاز دارند، ایجاد شده است. پیشبینی میشود که بازار به 126 میلیارد دلار برسد، که 45٪ از نصبهای جدید در منطقه آسیا و اقیانوسیه خواهد بود.